Boekrecensie Noem geen namen - Astrid Sy door Marith (Leespanel)
‘’ ’Heet deze jongen Frits Schouwen?’ ‘Ja. Hij mag voor oudjaarsavond naar het platteland. Om feest te vieren en aan te sterken. De winter is niet makkelijk,’ loog Kaat. Ze schonk hem haar liefste lach.
‘Wat interessant dat hij zo overstuur is,’ zei de officier, niet onder de indruk van haar charmes.
‘Precies op deze plek.’ ‘Wat is hier dan?’ Ze had meteen spijt van haar woorden. Veel te naïef,
besefte ze toen de andere drie ss-soldaten grinnikten. De officier zakte door zijn knieën tot hij op ooghoogte was met Theun en Frits, nog steeds met die glimlach om zijn mond.
‘Durchgangslager Westerbork, natuurlijk,’ zei hij zacht…’’
Deel 1: Hoofdstuk 15, bladzijde 195
Noem geen namen is een oorlogsboek dat gaat over een meisje genaamd Katherina, maar iedereen noemt haar Kaat. Ze komt in aanraking met een studentengroep in Utrecht. Ze willen zoveel mogelijk joodse kinderen redden.
Rosie is een Joodse kinderverzorgster samen met de hulp van anderen die daar werken, smokkelen ze Joodse kinderen weg om ze te redden van de Duitsers.
Via via werken Kaat samen met Rosie en proberen ze Joodse kinderen een schuilplaats te geven.
Het boek is duidelijk opgebouwd. Bij elke hoofdstuk zie je welke maand het is in het jaar. Er zijn vier delen. Elke deel is een jaar. Het boek begint in april 1942.
Het boek wisselt vaak van perspectief van de personages, dit zorgde wel ervoor dat ik in de war raakte met wie wie is.
In het boek heb ik geen favoriete persoon. Ik vond eerst wel het leukst om het deel van Rosie, Judith en Betje te lezen, maar hoe verder ik in het boek ging, hoe minder ik had dat ik één deel leuker vond dan de ander.
Het einde vind ik mooi en realistisch, maar ook een klein beetje verdrietig. De mensen zijn blij dat de oorlog voorbij is, maar er is natuurlijk veel verdriet over mensen die zijn omgekomen zijn, de dingen die verloren zijn gegaan in de oorlog. Dit geld natuurlijk ook voor de personages in het boek.
Ik vind het een heel mooi boek. Ik hou sowieso veel van oorlogsboeken, omdat ik het erg interessant vind. Ook is het spannend, want de meeste personen in het boek zit in het verzet en dus zijn ze illegaal bezig en riskeren ze hun eigen leven voor dat van een ander.
Het boek heeft ook veel bladzijden, dus ben je daar ook even mee bezig en dat is altijd leuk als je van lezen houdt.
Ik raad dit boek sowieso aan iedereen die van oorlogsboeken houdt. Ik vind dat het makkelijk te lezen is en er is ook een woordenlijst voor moeilijke woorden. Dat is natuurlijk altijd fijn.
Reactie plaatsen
Reacties