Toffee

Het boek dat ik heb gelezen heet Toffee. 
Het gaat over Allison, die wegloopt van haar gewelddadige vader, die haar slaat en andere nare dingen met haar doet. De stiefmoeder van Allison was al eerder weggelopen, en Allison wil haar achterna. Onderweg strandt ze bij een, wat lijkt, een verlaten huis. In dat huis blijkt een demente vrouw te wonen, en Allison en Marja (de demente vrouw) blijken veel met elkaar gemeen te hebben, alleen ziet Marja Allison aan voor iemand uit haar jeugd. 

Ik vond het een erg mooi boek en vlot leesbaar. Door de korte, compacte zinnen, lijkt het op spoken-word; zinnen worden halverwege afgebroken en gaan op een nieuwe regel verder. Ik denk dat dit is gedaan om sommige zinsdelen of woorden een extra lading te geven, met als doel dat je er langer over na gaat denken. Het lijkt van te voren een dik boek, maar door alle ruimte tussen de regels, en de korte hoofdstukken valt het heel erg mee. 
Ik vond dit een leuke en goed leesbare strijf-style.

Ik denk dat jij dit boek moet lezen, omdat het niet alleen een mooi verhaal is, maar het gaat ook over een belangrijke onderwerpen. Huiselijk geweld en dementie zijn best zware onderwerpen, maar niet eng of heel heftig neergezet. Ik denk dat als meerdere mensen dit boek gaan lezen, dat er misschien meer aandacht voor komt. 

Het boek bestrijkt een periode van meerdere weken, met af en toe flashbacks van langer geleden. Ik vond dit soms ingewikkeld, maar als je iets verder in het boek komt wordt dat steeds sneller duidelijk. 

Mijn favoriete persoon uit het boek was Marja, de demente vrouw waar Allison bij in huis komt. Ze is al best oud, maar gedraagt zich door haar geheugenverlies alsof ze nog een meisje is. Ze realiseert zich ook dat ze steeds meer vergeet, en dat maakte haar verdrietig, maar gelukkig kon Allison haar goed troosten. Ook andersom kon Marja Allison troosten als ze last had van haar trauma of van haar nieuwe ‘vriendinnen’ .